“Şu an buradasınız”

cümlesini kaç kere duymuşsunuzdur. Her yoga dersinde en az 3 kere söylenen bu cümleyi her duyduğumda aklıma gelen tek bir düşünce olur benim. Evet buradayım da yani nereye doğru gitmem gerekiyor ya da bir yere gitmem gerekmiyor da ben mi bilmiyorum. Haritada işaretlenen bir alan var mı? Yoga yapmaya başladığım günden bu yana, bu cümle olmak üzere büyük harfli cümleleri sürekli duyuyorum veyahut sosyal medya mecralarında karşılaşıyorum. O kadar çok anı yaşadıklarını görüyorum ki insanların birçoğuna şaşırabiliyorum hala. En sevdiklerimden bir diğeri ise “Yoga yapmaya başladım hayatım değişti”. Nasıl değişiyor bu hayat mesela kimse onu anlatmıyor.

Gerçekten değişiyor mu? Değişmeli mi? Güneş başka bir yerden mi doğmaya başlıyor? Gün artık 24 saat değil mi?

Değişen ne?

Her sabah dünyadaki milyarlarca insanla beraber aynı dünyaya gözlerini açmıyorlar mı? Hele de Türkiye’de yaşıyorlarsa ve haberleri takip ediyorlarsa ölen kadın ve çocuk, ölen hayaller ve hayatlar, yitip giden özgürlüklerin var olduğu bir güne başlamıyorlar mı? Ben dünyanın değiştiğine inanmıyorum. Değişen, kısmen düşünce tarzının değişimidir. Onun için bile kesin bir yargı cümlesi kuramıyorum. Bu arada, eğer düşünce tarzım /bakış açım değiştiyse, düşünce tarzımın değişmesi bu haberlere olan bakış açımı asla değiştirmiyor. Hala öfkeleniyorum, üzülüyorum ve kaygılanıyorum. Değişim daha çok bireysel hayatlarımızda.

Herkesin hayatının bir döneminde yaşadığı, bildik tanıdık bir duygu vardır. Hani kendinizi kısır bir döngüde hissederseniz. Yollar vardır önünüzde, bildiğiniz tanıdığınız yollar. Hangisini seçerseniz seçin sizi aynı noktaya getirirler. Ya böyle bir döngünün içinde kaybolup giderseniz ya da belki de kendinizi yollardan çıkarmanız gerekiyordur.

Bu durumda dünya değişti mi?

Cevabını bilmiyorum, çünkü herkesin cevabı yaşadığı hayata göre değişecektir. Bu yazıya göz gezdirirken, şu an neredesiniz bilmiyorum!

Uzun lafı kısası, ezbere cümleler kurmaktan, büyük beklentiler yaratabilecek cümlelerden uzak durmalı insan. Bu arada aklıma takılan bir soru “Beklenti” yoga felsefesine ters değil miydi?

Beyza Nalbantlar